در محيط رقابتي امروز, بقاي بنگاههاي اقتصادي در گرو بهبود مستمر عملكرد به منظور حفظ و افزايش توان رقابتي و كسب منافع بيشتر است. اين مهم از طريق اهداف و برنامه ريزي و به تبع آن ارزيابي عملكرد براي آگاهي از ميزان موفقيت در دستيابي به اهداف از پيش تعيين شده، محقق ميگردد.
فرايند بهبود مستمر عملكرد در گروه آگاهي از ميزان پيشرفت و دستيابي به اهداف، تعيين نقاط قوت و ضعف خويش در حوزه هاي مختلف كاري است كه اين مهم از طريق استفاده از ابزارهاي كارآمدي همچون شاخصها امكانپذير است.
شاخص ها مقادير كمي معنا داري هستند كه از مقايسه كميتي با كميت ديگر حاصل مي شوند و براي سنجش و اندازه گيري عملكرد مورد استفاده قرار مي گيرند. شاخصها مي بايست در راستاي استراتژي و خط مشي، واقعيات سازماني و وظايف محوله، بر اساس ويژگيهايي چون شفافيت، قابليت دستيابي، قابليت اندازه گيري، قابليت برنامه ريزي و ... تعيين و تدوين گردند تا فرآيند سنجش عملكرد از اعتبارو روائي(درستي و دقت ) لازم برخوردار باشد.